Gazy cz. 6

Barometry.

Składa się on z rurki Torricellego, małego naczyńka z rtęcią oraz linijki z podziałką, które są umocowane na deseczce, zawieszonej na ścianie. Zero podziałki przypada na podanym rysunku prawie niezmiennie u poziomu BC. To też dla wskazania wysokości słupa rtęci wystarczy odczytać liczbę przy działce, odpowiadającej poziomowi A w rurce.

Barometr dwuramienny.

Jest to szklana rurka, zgięta w dwa nierównej wielkości ramiona: jedno dłuższe, zamknięte u góry, napełnione jest rtęcią, drugie zaś, krótkie, jest otwarte i odgrywa rolę naczynia w poprzednim typie barometru. Oczywiście wysokość barometryczna równa się pionowej odległości poziomów rtęci w obu ramionach; poziomy te są zmienne. Gdy zero podziałki jest między obu poziomami, to odczytawszy OA i OB, musimy je dodać dla uzyskania ciśnienia.

Barometry metalowe.

Polegają one na wzajemnym działaniu ciśnienia powietrza i sprężystości cienkich blaszek metalowych. Główną część takiego barometru stanowi puszka z górną powierzchnią falistą i bardzo giętką. Z wnętrza puszki usunięto powietrze, wobec czego pokrywka falista ugięłaby się pod ciśnieniem powietrza zewnętrznego; zapobiega temu silna sprężyna S. Im większe jest ciśnienie zewnętrzne, tern bardziej poddaje się sprężyna, przesuwając przy tym wskazówkę W po skali. Gdy ciśnienie spada, sprężyna powraca do dawnego położenia i popycha jednocześnie ramię wskazówki.