Cienie i półcienie albo przycienie cz. 2

Zbadajmy też przebieg zjawiska, gdy jedna ze świec, nie zmieniająca jednak swej odległości od ściany, zakreśla okrąg dokoła drugiej nieruchomej. Ta właśnie próba z dwoma punktami świecącymi, z których jeden obiega dokoła drugiego, ułatwi nam zrozumienie zjawiska zachodzącego w przypadku, gdy źródłem światła jest nie jeden punkt świecący, lecz zbiór punktów – czyli bryła świecąca w postaci np. lampy z kloszem. W tym wypadku cień, np. naszej postaci, na ścianie otoczony jest przycieniem, tworzącym przejście od cienia do jasnego tła.

W związku z wyżej opisanymi zjawiskami powstawania cieniów pozostają t. z. zaćmienia księżyca i słońca. Zaćmienie księżyca zachodzi wówczas, gdy księżyc, będąc zwrócony do ziemi swą jasno oświetloną przez słońce stroną (t. z. podczas pełni), zacznie się zanurzać w stożek cienia, rzucony przez ziemię.

Zaćmienie słońca występuje wtedy,, gdy między słońcem a ziemią znajdzie się ciemny księżyc (na nowiu) i zdoła zasłonić sobą tarczę słońca całkowicie lub częściowo; podczas więc zaćmienia słońca ziemia się wsuwa w stożek cienia, rzuconego przez księżyc.