Naczynia połączone cz. 3
Studnie artezyjskie są to wąskie otwory pionowe w ziemi, przebijane podobnie jak szyby naftowe. Wiemy już, że z warstw składających skorupę ziemską, jedne, jak piaski, są przesiąkliwe dla wody inne zaś, jak gliny, wody nie przepuszczają.
Przypuśćmy, że w pewnej głębokości pod kotliną K. znajdują się dwie warstwy AA i BB nieprzepuszczalne, oddzielone od siebie warstwą przepuszczalną P, dochodzącą aż do wysoko położonego miejsca między A i B. Woda deszczowa przesiąkając do wnętrza, spływa po pochyłości i zbiera się na całej rozciągłości w P pod kotliną; nie może się wszakże przedostać na powierzchnię kotliny, gdyż zaporę stanowi nieprzepuszczalna warstwa AA.
Jeżeli jednak wywiercimy pionowe otwory, przecinające warstwę A i sięgające do P, otrzymamy szereg naczyń połączonych, a woda będzie wytryskiwała do wysokości tern większej, im wyżej sięga poziom wód ponad wylotem studni. Jeżeli studnię otworzymy w pobliżu krańców kotliny, to wylot studni może się okazać ponad poziomem wód, otrzymamy więc studnię zwykłą, z której wodę wyciągać musimy na powierzchnię.